Dubbel D bestaat uit 8 Zeeuwse muzikanten die hun sporen in de loop der jaren ruimschoots hebben verdiend.
Kees Wondergem
Ik ben op mijn 10e jaar begonnen met gitaar spelen en heb vanaf dat moment enkele jaren gitaarles gekregen van een dorpskunstenaar. Het was een kunstschilder, beeldend kunstenaar en toetsenist welke zelf geen gitaar kon spelen maar mij wel kon vertellen hoe ik het moest doen. Een speciale manier van leren dus, eigenlijk een soort autodidact - 3D - LOI opleiding. Op mijn 12e ben ik begonnen als gitarist in een zogenaamd combo wat zangers en zangeressen begeleidde bij kerkdiensten. Het genre was dan uiteenlopend van gospelnummers tot liedjes van The
Beatles. Dit was voor mij een leerzame periode, met name vanwege het feit dat je er van je verwacht werd dat je vooral veel oefende en gedisciplineerd speelde en dat week in week uit voor (toen nog) volle zalen.
Vanaf mijn 16e jaar ben ik in de rock & roll terecht gekomen en het duurde niet lang voordat ik mijn favoriete muziekstijl hardrock en blues rock kon gaan spelen. Na wat te hebben gespeeld in verschillende bands richtte ik samen met twee andere muzikanten een rockband op met de naam "Surrender". Eerst speelden wij covers, maar daar kwam al heel snel eigen Engelstalig werk bij. Na een soort try- out met het een nummer van Muddy Waters / The Stones, voorzien van een Zeeuwstalige tekst, bleek dit heel erg aan te slaan bij het publiek. Al snel bestond het gehele repertoire uit zelfgeschreven liedjes met eigen Zeeuwstalige teksten. Dit beperkte ons echter tot alleen maar optredens te kunnen doen binnen Zeeland of net daarbuiten, terwijl we voorheen veel buiten de provincie optraden en dan met name in België, waar we een vaste boeker hadden. Dus minder reizen, maar wel een repertoire met eigen werk wat voor mijn beleving nog altijd het mooiste is. Want het schrijven van eigen muziek en tekst maakt dat je iets creëert en brengt wat uniek is en waar je eigen ziel en zaligheid in ligt.
Na dit dertig jaar te hebben gedaan had ik tijd en mogelijkheden om naast "Surrender" iets anders te gaan doen. Dit was het begin van "Dubbel D". Lekkere nummers in meerdere stijlen welke zeer geschikt zijn voor de “oudere” muzikant.
35 jaar, ontelbare tentfeesten en cafeoptredens, duizenden liters bier, ruim honderd eigen nummers, 5 studio CD’s en 2 live CD’s verder, was het voor mij tijd om het Surrender verhaal af te sluiten en mij te gaan richten op een ander genre en een andere manier van optreden.
Is dit nu later? Jawel, later dat is nu! Uiteraard blijft iedereen wel hangen wat betreft de voorkeur voor de muziek om naar te luisteren en dat blijft voor mij toch altijd nog de hardrock en vooral het genre stevige Southern Rock.
Hans van Zee
Muziek maken doe ik eigenlijk al heel erg lang. Op mijn zevende jaar kreeg ik op de muziekschool in Vlissingen mijn eerste orgelles. Op een elektronisch orgel. Dat was in die tijd heel discutabel omdat men vond dat de muziek niet uit de muzikant komt, maar uit het stopcontact. Onzin natuurlijk, gelukkig zijn de tijden wat dat betreft veranderd. Op mijn negende jaar kochten mijn ouders voor mij een echte Hammond, inclusief een originele Leslie box. Wat een geluid komt daaruit, en wat was ik daar blij mee. Tot mijn zeventiende jaar op de muziekschool gezeten, daarna ben ik begonnen met in bandjes te spelen, zoals The Laural Canyon Band, Esquire, Shantung, Tissue en Het Vlissings Rock Theater.
Daarna, om een centje bij te verdienen, lange tijd in dans/bruiloft bands gespeeld (Sandy Road Band, later het duo Twins), gevolgd door een lange tijd geen band, maar lekker in mijn studio veel muziek opgenomen, meestal met Ben Tabak, een vriend en een goede gitarist die ik nog uit de band Shantung kende. Echter, op een gegeven moment, moet ergens in 2017 zijn geweest, vroeg mijn zoon Jeroen (inmiddels ook toetsenist) of ik zin had om weer eens in een band te spelen. Een Gary Moore tribute band. Hij had het druk genoeg en ging deze band verlaten. Contact met de mannen opgenomen, gesprekje met Kees Wondergem, en back in business. Heerlijke band en fijne muzikanten. Via Kees Wondergem was het een kleine stap naar Dubbel D. Kees vertelde mij dat band was op zoek was naar een toetsenist. Aangezien ik een groot liefhebber ben van zowel de muziek als de teksten van De Dijk was voor mij de keuze snel gemaakt. Goede muziek, met goede en leuke muzikanten, en elk optreden een feest. Wat heeft een muzikant nog meer te wensen.
Alwin de Waard
Ergens wist ik al heel lang dat ik gitaar wilde leren spelen, maar (pas) toen ik bijna 20 jaar oud was, hoorde ik dat er iemand op dorp was komen wonen die klassiek gitaarles gaf. Ik heb dezelfde dag nog gebeld, de volgende dag een gitaar gekocht en de week erop zat ik op les! De lessen waren heel klassiek en gestructureerd. Netjes spelen en een goede techniek waren erg belangrijk. Maar eigenlijk wilde ik maar 1 ding en dat was 'rocken'..
Ik ben toen terecht gekomen bij Jon Houtekamer. Samen met hem heb ik mijn eerste elektrische 'Squier' Stratocaster gitaar en versterker uitgezocht. In les 1 vertelde hij direct al dat ik 'te netjes' speelde voor 'smerige rock'. Hij demonstreerde even hoe dat dan wel moest. Dat gaf mij zo'n enorme motivatie om heel veel te oefenen, want dat wilde ik ook kunnen!
Op een bepaald moment heb ik de volgende stap gezet en ben ik in een bandje gaan spelen. 1 band, werden er 2, 3,4,.. Hier heb ik veel mooie optredens aan overgehouden. Met mijn rock coverband speelden we destijds een aantal keer in het voorprogramma van Surrender, waar Kees Wondergem toen nog deel van uitmaakte.
Afgelopen zomer kreeg ik van Kees de vraag om in te vallen bij een optreden van Dubbel D. Dit beviel van beide kanten, want ik werd teruggevraagd en mocht blijven. Ik kende de muziek van De Dijk natuurlijk wel, maar eigenlijk alleen de grootste hits. Ik ben de muziek gaan luisteren en gaan waarderen. Ik ben blij dat ik onderdeel mag zijn van deze band.
Ron de Vos
Op 7-jarige leeftijd, toen ik op zolder door het dakkapelletje bij mijn ouders de fanfare en drumband hoorde spelen wist ik het.....ik wil ook muziek en drums gaan spelen. En zo geschiedde het na een opleiding te hebben gevolgd bij De drumband en fanfare St Ceacilia te ’s-Heerenhoek. Muziek zat ook in de genen vanuit de familie Traas. Al mijn ooms en een tante speelden toen muziek en waren allemaal lid van de fanfare. Mijn drumopleiding kreeg ik onder strakke en strenge leiding van Ruud de Jonge, Jan Traas en Kees Traas. Maar dat werd toch al snel te saai. Als 14-jarig knulletje kocht ik dan ook mijn eerste drumstelletje, waarna ik op 15-jarige leeftijd ons eerste bruiloften- en partijenband "Mécano" heb opgericht.
Samen met mijn muzikaal maatje Bart. Tevens was ik daar de leadzanger. Na honderden optredens hebben we daarnaast ook een feest en carnavalsband “De Deurdouwers” opgestart. De optredens die we met deze band hebben meegemaakt waren werkelijk waar legendarisch. Wat was het een feest tijdens de optredens bij de carnaval in ’s-Heerenhoek, Lewedorp en Goes. Vanaf 1995 tot 2009, werd ik ook als gastdrummer gevraagd bij de in Zeeland bekende rockband "Surrender". In die tijd verzorgden we tevens regelmatig optredens en interviews bij Omroep Zeeland Radio en TV. Daarnaast was ik regelmatig jurylid voor nieuw jong muzikaal talent, Kiekvirus en 2ndInfluenz, wat jong talent via de jongerenraad Borsele zocht. Dit was erg leuk om te doen. Na een korte pauze ben ik in 2004 drummer geworden bij "BB Case", dit was een 7-koppige blues, rock- en jazz band.
Vanaf 2006 heb ik als drummer samen met de vaste bezetting, de Rowwen Hèze tribute band "Bestel mè" opgericht waarmee we door heel Nederland hebben getourd. De meeste feesttenten waar we toen speelden gingen helemaal los. Dat was top!. In 2012 hebben we de band "Dubbel D" opgericht. Als drummer en achtergrondzanger ben ik bij “Dubbel D” perfect op zijn plaats. Heerlijke Nederlandstalige popmuziek met prachtige teksten in een mooie bezetting en met heerlijke mede-muzikanten. Vanaf 2020 is daar "Punt NL", een Nederlandstalige nederpopband en "Ouwe Helden", een akoestische band bijgekomen, waar ik ook drum en zing. Inmiddels maak ik dus al meer dan 37 jaar lang muziek. Heerlijk en springlevend als nooit tevoren....
Rob Hettema
Als mannetje van acht jaar oud begonnen op de muziekschool te Vlissingen. Ik mocht i.v.m. mijn vooruitstekende tanden niet op trompetles en toen werd het de gitaar. Dat werd niks en na een jaar kwam dat ten einde. Pas op mijn 19e werd ik enthousiast om muziek te maken toen ik met een aantal medestudenten in het bandje "de Paboy’s" zat. Het eerste jaar op percussie en vanaf het tweede jaar op sax. Als je dat nu terug hoort lach je je een breuk. Erg leuk, maar om nu na een week al je eerste optreden te hebben met je nieuwe instrument is best een uitdaging. We hadden veel lol en de liefde voor het instrument zat er in. Na de PABO lag het muziek maken een tijdje stil i.v.m. militaire dienst en een beginnende baan.
Op een gegeven moment kwam ik een aantal muzikanten tegen en speelden we covers en eigen nummers. Ik geloof niet dat we ooit een optreden hebben gehad, maar het was wel een leuke periode. Na een aantal jaar en een aantal bezettingswisselingen evolueerde dit bandje in de band "Plagiaat", waar ik jarenlang Nederpopcovers heb gespeeld. Een leuke band met een zanger die niet te overtuigen was dat het om een panterbloesje ging in plaats van ‘t spant haar bloesje en een spijkerbroek in het liedje 'Stiekem gedanst'. Tegelijkertijd met deze band zat ik ook in de funk/rock/soulband “Kick the Bucket”, waar we o.a. met drie blazers hele dansbare muziek ten gehore brachten. Dit was een te gekke band met veel lol! Uit deze periode ken ik onze trompettist Ronald Baljeu. Door wisselingen van zangeressen in de band ging deze helaas ter ziele en kwam de band "CIA" er voor in de plaats. Een feestband die menig feest op zijn kop zette met covers van allerlei soorten muziek. Ook daar ben ik na verloop van tijd gestopt. En sinds een jaar of tien speel ik samen met de mannen van "Dubbel D".
Ronald Baljeu
Ik speel al meer dan 50 jaar trompet. Opgeleid in de wereld van de blaasmuziek, maar na mijn studie totaal “stijlloos”. Ik speel van klassiek tot aan pop&jazz. Heb jarenlange ervaring in coverbandjes, bigbands, jazzbands, maar ook in symfonieorkesten. Echter nog nooit Nederlandstalige rock, dus vandaar mijn belangstelling voor "Dubbel D". Ondertussen vorm ik samen met Rob al vele jaren de blazerssectie van "Dubbel D".
Eric Holm
Tijdens mijn studie op de Pabo kwam ik erachter dat ik wel redelijk kon zingen, traden we regelmatig op met een aantal medestudenten en speelden covers met zelf geschreven teksten over leerkrachten en medestudenten. In de periode daarna maakte ik een aantal jaar deel uit van cabaret "De Kuil", waar ik weer op een heel andere manier met het zingen van nummers en het overbrengen van teksten in aanraking kwam. Ook trad ik in die periode regelmatig op met "The Peddles", een duo wat vooral in het bejaardencircuit actief was. Ik heb daar heel veel van geleerd. Op een gegeven moment ben ik als acteur aangenomen bij een professioneel kindertheatergezelschap en maakten we allerlei voorstellingen voor basisscholen.
Ik heb dat zo'n twintig jaar gedaan en natuurlijk ontzettend veel liedjes gezongen die in de voorstellingen zaten. Maar zingen in een theatervoorstelling is iets heel anders dan zingen in een band. Dat merkte ik toen ik zo'n tien jaar geleden gevraagd werd om auditie te doen bij "Dubbel D". Dat was in het begin wel even wennen. Maar omdat Huub v/d Lubbe ook vrij theatraal overkomt op het podium, waren er genoeg overeenkomsten en was de kogel al vrij snel door de kerk. Ik werd de nieuwe zanger van deze geweldige band.
We zijn nu tien jaar verder en de rol die ik heb als zanger en frontman heb, voelt als een gegoten jas. Ik heb mezelf zijn teksten eigen gemaakt en probeer er mijn eigen draai aan te geven zonder het origineel te kort te doen.